door Erik Rolevink
Tegen alle tradities in vond de aftrap van onze zaterdagen, op 24 augustus dit jaar, eens niet plaats op Hof Espelo.
Dat was even wennen voor sommigen. In overleg met Harry Koster was gekozen voor het Aamsveen. Daar moesten de berken aangepakt worden en wel zo snel mogelijk. Later in het jaar zou het terrein waarschijnlijk niet meer begaanbaar zijn. Vandaar deze startplek. We hebben het dan over een perceel hoogveen met verraderlijke turfputten vol zompig veenmos. Een heuse slangenkuil zou later blijken. Letterlijk en figuurlijk.
Ondanks de zompigheid (maar waarschijnlijk niet zompig genoeg) hadden zich al flink wat kleine berken weten te vestigen. Die moesten er uit, met wortel en tak, en rap wat. Desnoods met grof (verbaal) geweld. Een enkele grote mocht blijven staan: uitkijkposten voor Roodborsttapuit en *NIEUW*NIEUW*NIEUW* Grauwe Klauwier!
Het valt trouwens nog niet mee om met een schep -wij bedoelen natuurlijk "steekspade"- een Zacht Berkje (Betula pubescens) weg te krijgen dat zichzelf krampachtig vasthoudt aan haar ledikantje van zeiknatte turf. Temeer omdat wij ijverige vrijwilligers ons daarbij amper zelf staande wisten te houden in dit -hoe zal ik dat zeggen- nogal geaccidenteerde terrein. Enig gemor werd alom gehoord: "Zachte berken?, zchte brrrken? ja, ja, ammehoela!" En dan drukken wij ons nog voorzichtig uit. Echter: toen Harry Koster himself een kijkje kwam nemen bij ons werk, lagen er toch al vele Betula's "met de kont omhoog". Dus enig resultaat werd wel degelijk bereikt door de 22 vrijwilligers, waarvan akte.
Voorafgaand aan ons berkenwerk had dagcoördinator Roel ons geattendeerd op mogelijk aanwezige gifslangen: Adders! Een van onze vrijwilligsters werd bij dit verhaal prompt bleek om de neus en wilde al schielijk de benen nemen. Gelukkig bleef ze, na enig aarzelen. En, jawel hoor, ze zaten er: de adders. Of liever: er lag er eentje, "sneaky" verscholen in de vegetatie. Onze jongste bediende Lennart had dit reptiel van wel zeker 60 cm gevonden. Martin Hoek en Mischa Dolfing hebben er gauw wat foto's van gemaakt:
![]() |
![]() |
Een prachtig superkruipbeest, zo liggend tussen de dorre varens, optimaal gecamoufleerd met haar zigzag rugtekening. We denken namelijk dat het een volwassen vrouwtje betrof. Op de website van stichting RAVON kun je zien waar in Nederland adders voorkomen: http://www.ravon.nl/Soorten/Reptielen/Adder/tabid/145/Default.aspx