Verslag van Wilma de Hoog



De Kleine hel wordt het gebiedje genoemd waar we afgelopen zaterdag gewerkt hebben. Ik neem aan dat ‘hel’ hier een laaggelegen stuk in het landschap aanduidt (volgens het Middelnederlandsch handwoordenboek van Verdam afgeleid van helde, wat helling, steilte, kuil of diepte betekent).
 
Op de steile helling vlak bij erve ‘t Middelkamp aan de Bentheimerstraat tussen De Lutte en Oldenzaal was het lange gras met kruiden gemaaid. Dit moesten we bij elkaar harken en daarna met berries (ook wel vliegend tapijt of brancard genoemd) op het hogere deel neerleggen, zodat een wagen dit gemakkelijk zou kunnen ophalen.
Onder de bezielende leiding van Toon (dagcoördinator) en Rob (van Natuurmonumenten) als meewerkend voormannen werkten we flink door en alhoewel we maar met ons vijftienen waren, waren we kort na de koffiepauze al klaar. Daarna konden we hetzelfde doen in een dalletje een eindje verderop.
 
Dit was te bereiken via het beekdal van de Rossumerbeek. Die route was niet eenvoudig, maar wel bijzonder, want normaal mag je hier niet wandelen natuurlijk. Enkele jonge natuurvorsers hebben hier nog het stoffelijk overschot van een ree bestudeerd, in verregaande staat van ontbinding. (Wie benieuwd is: vraag het filmpje aan Lennart.)
We hadden er goed weer bij: droog, met afwisselend zon en bewolking, en niet te warm. Voor mij de ideale eerste werkdag van het nieuwe seizoen, die werd afgesloten met een lekkere kop (Chinese?) tomatensoep van Plexat in De Lutte.