door: Wilbert Kallenberg, IVN Oldenzaal-Losser
Over nul en velerlei waarde
Was het de lokkende roffel van de specht of de tetterende toeter van Erik die maar liefst 56 vrijwilligers naar de Vlijertse Meden deed komen? Na korte inleidingen van landgoedeigenaar Jan Deterd Oude Weme en Erik gingen we in diverse groepen aan de slag. Op deze zonovergoten zaterdagmorgen zoemden de zagen en tingelden de tangen door de welig tierende takken.
Onze vorige Natuurwerkochtend was op een bijzondere dag. Het komt namelijk niet vaak voor dat een zaterdag in februari tevens precies de middelste dag is in februari. Inderdaad, dat is maar eens in de 28 jaar. De volgende keer dat dit zich voordoet is 2048. En dat is nog een verschrikkelijk aantal jaren weg. Mocht er dan op die zaterdag een Natuurwerkochtend zijn, dan zou het zomaar eens kunnen zijn dat ik niet van de partij ben.
Ook de datum van deze Natuurwerkochtend was bijzonder: 7 maart 2020, oftewel 7-3-2020. Want 7-3-2-0-2-0 = 0. De 0, een uiterst belangrijke uitvinding, voor het eerst opduikend in de 3e of 4e eeuw. Ja, toen pas, want waarom zou je voor niets, iets noteren? Maar niets (0) en iets (1), daar draait wel onze hele digitale wereld om.
Zeer toepasselijk vandaag, die 0. Want het aantal takken van menige knotwilg werd vernuld. Maar enkele knotwilgen mochten wel hun pruik behouden. Ook hier dus een kwestie van 0 (niet) of 1 (wel). Wilgen knotten, voor velen het ultieme Natuuronderhoudswerk. Er wordt wel gezegd dat door de overvloedige stikstof de wilgen veel sneller groeien en dus vaker geknot moeten worden: een extra klus of een feestje voor de liefhebber?
De jonge sprieten van de vorig jaar gekorte elzen meenden als een speer de ruimte die bestemd is voor bloemrijke planten zoals de speerdistel, in beslag te kunnen nemen. Maar dan hadden ze niet op de onschatbaar waardevolle groep van de geocachers gerekend. Ook zij wisten wat vernullen is. Door dit werk, niet van nul, maar juist van velerlei waarde, ontstaat weer ruimte voor nieuwe groei, waarvan het klein hoefblad aan de oever van de Deurningerbeek al een voorproefje gaf. De insecten gaan er van profiteren.
In meer dan een betekenis werd uitstekend werk verricht door de ridders die de gelijknamige zuring het leven zuur maakten. Na afloop was er heerlijke soep en kregen de MaS’ers hun wel verdiende diploma.
In deze schitterende omgeving van het landgoed Vlijertse Meden, die wat natuurbeleving betreft van vrijwel generlei naar velerlei waarde is getransformeerd, in het bijzonder ook voor de insecten, was het buitengewoon prettig en waardevol werken.
En als we de 1 en de 0 in de juiste volgorde zetten, krijgen we de dik verdiende 10 voor deze zeer geslaagde Natuurwerkochtend.