door: Martin Hoek
Het was genieten op deze mooie dag in de Vlijertse meden. Een groep van zo’n 25 deelnemers werd welkom geheten door Sander Deterd Oude Weme. Wilgen knotten stond er op het programma, en als we snel zouden werken dan waren er nog wel wat klussen op het landgoed. Voor de pauze waren de wilgen ten westen van de Schalmedenweg al bijna allemaal geknot.
In de pauze werden we verrast door een lekkere tractatie op Twix-taart, gemaakt door moeder en dochter DOW.
Na de pauze ging een klein groepje nog wilgen knotten langs de oude en nieuwe loop van de Deurningerbeek. Daar werd Sterrenschot, Heksensnot of Reigerkots gevonden. Een verschijnsel dat wel enige uitleg verdient. Meestal zijn het bruine kikkers die in deze tijd van het jaar van hun winterverblijven naar de voortplantingswateren trekken. Roofdieren zoals vos, marter of reiger weten dat ook en vangen de kikkers om lekker op te eten. Ze komen echter van de koude kermis thuis als ze een vrouwtjeskikker eten. Het vrouwtje zit vol met eitjes en gelei, al of niet van elkaar gescheiden. De gelei zwelt sterk op in de buik van het roofdier, waarop deze gaat braken. In het braaksel vind je kikkerresten en gelei, al of niet met kikkereitjes.
Ondanks deze leuke vondst waren we al weer klaar met de knotwilgen langs de Deurningerbeek en konden we nog beginnen aan een laatste klus: het vrijzetten van hekwerk. Dat hebben we niet meer afgemaakt, want de soep van Wilma zou elk moment klaar kunnen zijn en die wilden we niet mis lopen.
Na afloop was er een rondleiding op het landgoed voor een select groepje van 5 belangstellenden. Martin Hoek vertelde over de (geologische) geschiedenis en hydrologie van het gebied. De eerste Rietorchissen zijn sinds twee jaar in het gebied verschenen en bij een poel zijn bijzondere planten gevonden: onder andere Stijve Moerasweegbree, een "rode lijst soort". Met name door plaatselijke kwel heeft het gebied veel natuur-potentie, maar daar is nog wel enige jaren van goed beheer voor nodig.
De kikkereitjes (zonder de gelei)