door Wilbert Kallenberg
We hebben volop genoten tijdens de Natuurwerkdag van 29 december op de Lonnekerberg. Een prachtig gebied met opkomende hei, bosbes, vossenbes, een brongebied en dat boven op de Lonnekerberg; een kwetsbaar gebied waar je normaal niet mag komen. Maar wij nu wel.
Onder de bezielende leiding van Roel en Bart hebben we met een groep van maar liefst 32 vrijwilligers (waaronder 12 via IVN Oldenzaal) veel werk verzet. Roel vertelde aan het begin iets over het gebied en zijn historie. Vervolgens gaf Roel een toelichting op het werk dat we gingen doen. Landschap Overijssel voert bosbeheer uit op de Lonnekerberg, maar op de werkplek kwam ook hei op. Deze krijgt nu voorrang en dat betekent dat niet alleen het naaldhout, maar ook de talrijke berken plaats moeten maken. De zaag erin dus of met de takkenschaar aan de gang, dan wel de kleinere exemplaren uitsteken. En we kunnen wel zeggen dat dat uitstekend verliep. Vol enthousiasme ging iedereen aan de slag. De bomen en boompjes werden versleept naar opzij, waar een indrukwekkende ril verscheen. Kennen we uit het wielrennen de muur van Geraardsbergen, vanaf nu is er ook de muur van de Lonnekerberg, al heeft deze een wat ander karakter.
Een bijzonder verhaal was er rond een merkwaardige kuil in het terrein. Zie ook een van de foto’s. Een aantal jaren geleden is er door EnHOe ook op deze plek gewerkt. Een van de vrijwilligers ging op het naastliggende gebiedje aan de slag en zag een onnatuurlijk voorwerp, dat bij nader inzien een Duitse bom bleek te zijn. Deze bom is later tot ontploffing gebracht en de kuil, de kuil van EnHOe dus, herinnert daaraan. Overigens konden wij gerust zijn: het gebied waar we vandaag werkten was uitvoerig onderzocht en bomvrij.
Na afloop was het terrein er helemaal klaar voor: dus laat de hei maar komen! Met een voldaan gevoel lieten we ons de heerlijke linzensoep goed smaken en werden ook nog getrakteerd op een presentje van Landschap Overijssel. 
