door: Pjotr de Haan, aangevuld met enkele foto’s van Wilbert Kallenberg.
Mijn persoonlijke ervaring
We hebben heerlijk gewerkt afgelopen zaterdag, persoonlijk heb ik veel geleerd van de verschillende discussies en gesprekken over het milieu en grondwaterpeil. Het weer begon goed al viel er later best wat motregen. Ik was doorweekt. Ondanks dat heb ik zeker genoten, even het hoofd helemaal leeg gemaakt, na afloop lekker soepje met een broodje, daarna lekker thuis opgedroogd.
We hebben de twee bosjes met verschillende boomsoorten helemaal leeg gekregen en de rillen zijn behoorlijk hoog geworden. Er is ook veel brandhout gezaagd, de tractor moest zelfs twee keer rijden! De grote bomen waren al omgezaagd door machines (Jammer genoeg, ik had ze best om willen zagen. J), zodat wij de kleine bomen konden doen.
Ik ben er ook achter gekomen dat al dat groen waterachtig slijm algen waren, die net zoals bomen van koolstofdioxide leven en suikers maken. Die algen hebben ook net zoals bomen bladgroen. Mijn handschoenen zaten er vol mee, ik kon ze zelfs uitwringen. Ik vond het zeker een leuke en interessante dag, ik hoop dat jullie dat ook vonden.
Stikstofprobleem
Voordat we in Nederland een stikstofprobleem hadden, waren er veel minder bomen. In plaats van bomen waren er overal kleine en grotere (kikker)poelen, veel heide, veel water in het algemeen, veel waterplanten, veel drasgebieden (met hun bijbehorende planten) en een grotere variatie aan dieren, kortom veel biodiversiteit. Maar doordat er een overvloed aan stikstof in de grond is door bijvoorbeeld auto’s, zijn er op al die plekken bomen in plaats van de verschillende planten. Die bomen zorgen ervoor dat er in Nederland uiteindelijk eigenlijk maar één soort natuur komt. Dat betekent dat er ook heel weinig verschillende dieren en insecten kunnen leven door het gebrek aan biodiversiteit. En als er geen bomen staan dan is het wel grasland van boeren, waar ook maar één soort gras staat. Als dit zou gebeuren zouden alle volgende generaties (zoals ik) zonder al die prachtige en verschillende planten en dieren moeten leven. Ze zouden niet eens merken dat op al die plekken met bomen en gras eerst de gekste en interessantste dieren en planten stonden en zouden alle mooie kleine meertjes moeten missen. Dat voorkomt Natuurmonumenten (en dus EnHoe) door veel van die plekken te onderhouden en weer kaal te maken door de bomen om te zagen en de andere natuur op die plekken te laten doorbreken.
Laag waterpeil
De waternood zoals afgelopen zomer is onder andere veroorzaakt door de overdosis aan bomen en tegels. De bomen slurpen al het water op en verdampen het meteen. En de rest van het water wordt veel te snel afgevoerd en krijgt geen kans om de bodem in te trekken. Veel mensen hebben ook te veel tegels in hun tuin waardoor al het water gelijk wordt afgevoerd naar het riool of de sloot. Dan gaat dat weer naar de grote rivieren en uiteindelijk komt alles in de zee terecht en heb je er niks meer aan. Vandaar dat er in sommige gemeenten een boete staat op te veel tegels in je tuin hebben. Ook worden er hier in Twente wadi’s gemaakt, dat zijn een soort graslandjes die een stukje schuin naar beneden gaan. Als het regent stroomt dan al het water naar de wadi. Dan kan het langzaam door de grond opgenomen worden.
