Door: Rolf ter Stege
Het Stroink met zijn houtwallen, intieme weitjes, beekjes en vlonderbruggen is op één plek danig
op de schop genomen en ik mag zeggen een stuk verbeterd.
Het is er ruimer en natter door het ophogen van een greppel,die nu sloot heet.
Hier mochten wij, en een nieuwe vrijwilliger met de naam André, op de wal en tussen de bramen kleine boompjes en struikjes planten.
Helaas geen bosmaaier bij ons, dan maar knippen met de drie heggenscharen om ruimte te maken.
Na iets meer dan een uur was het klaar.
We komen vast nog een keer terug om de welig tierende bramen wat in te korten.
Dan op naar het Smalenbroek, waar een verdiende pauze werd genoten in de zon, op de oude spoorlijn Ahaus –Enschede. Of beter gezegd op het talud van dit opgeheven kolenlijntje.
Ja dit is juist, tijdens de (hoogtij)dagen van de textielindustrie, kwam via dit lijntje steenkool uit Duitsland. Rokende schoorsteenpijpen bepaalden het silhouet van onze stad.
Voordat de op maandag gewassen kleren aan de waslijn opgehangen konden worden, moesten de waslijnen eerst goed schoongemaakt worden, zoveel roet daalde neer van die heerlijke textielfabrieken. Alle rook werd vrijwel zonder filters de lucht in geblazen.
Wat een tijd was dat!.
Maar goed, verder zonder (spoor)lijn of (was)lijnen: er werd gebeld door ene Anton.
"Waar zitten jullie, ik ben bij het veld met de "bijenstal".
Na uitleg over onze nieuwe locatie werden wij vereerd met zijn bezoek. Angela, zijn steun en toeverlaat, heeft hem gebracht. Hij gaat, naar eigen zeggen, elke dag een stukje vooruit. Hoe mooi is dat!
Zijn hoofd was alweer bij EnHOe zaken, maar toch, rustig aan doen Anton!
Naast het talud tussen varens, open plekken en op rabatten is veel moois geplant.
Er is dan ook voldoende ruimte voor het jonge spul.
Alle plant spul is in de aarde gezet. Laat maar groeien.
De "wokkels" en bamboestokken bewezen goede diensten.
Een ieder bedankt voor de inzet, en mogelijk tot op 5 april, de jaarafsluiting.
